Category लघुकथा

लघुकथा

” प्रकाश”.

#माझ्यातली मी (२०/१०/२५) लघुकथा. खाली दिलेल्या वाक्यावरून लघुकथा लिहा. वाक्य:- ” दुरीतांचे तीमिर जावो. ” कथेचं शीर्षक :- ” प्रकाश”. ‌‌. ऑफिस मधून घरी परतताना ज्योती रोज एका वृद्धाश्रमा जवळून जायची. एके दिवशी ज्योती आश्रमाच्या दारात थांबली. आत्तापर्यंत कधी आश्रमात…

जिद्दी नृत्यांगना

#माझ्यातलीमी #लघुकथालेखनटास्क (२३/१०/२५) #लघुकथा #दुरितांचेतिमिरजावो #जिद्दीनृत्यांगना 💃 जिद्दी नृत्यांगना 💃 अंजू एका लहानशा गावीतील मुलगी. दिसायला खूप सुंदर, मनमिळावू, गुणी, सर्वगुणसंपन्न. साऱ्या कलागुणात पारंगत. मात्र अभ्यासात जेमतेमच. नृत्याची तिला भारी आवड. सारे तिला म्हणायचे, “नाचून काय दिवे लावणार आहेस. चांगला…

…. गरज आणि हव्यास…

# माझ्यातली मी # …. लघुकथा लेखन टास्क…. २०/१०/२५ ( ऋण काढून सण नकोत ) ……… गरज आणि हव्यास…….. या या श्रीकांतराव, बरेच दिवसांनी आठवण आली मामांची दिनकरराव बोलले. मामा, आठवण तर येतेच हो पण एवढा मोठा बंगला घेऊन मी…

ऋण काढून सण

#माझ्यातलीमी #लघुकथाटास्क (२०/१०/२५) खाली दिलेल्या कोणत्याही एका वाक्यावरून #लघुकथा लिहा #दुरितांचेतिमिरजावो. #ऋणकाढूनसणनको #कथा ही १५० ते २५० शब्दात हवी. या साईटवर कथा उद्या #दिनाक२१ऑक्टोबर २०२५रोजी #दुपारीबारा वाजेपर्यंत पोस्ट अपलोड करू शकता. ©®सीए संगीता मेहता पुणे मधुमक्षिका ऋण काढून सण??…

कथा लेखन

ऋण काढून सण नको या विषयावर लघुकथा. (२०/१०/२५) ऐकावे जनाचे करावे मनाचे….. आठ दहा दिवसांपासून महेश काळजीत आहे हे आई बाबांच्या लक्षात आले होते. रोज कोणाचे तरी फोन येत होते व महेश सांगत होता, नक्की दोन दिवसांत देतो. काल तर…

नसता बडेजाव

#माझ्यातलीमी #लघुकथाटास्क (२०/१०/२५) #ऋणकाढूनसणनको #नसताबडेजाव आज अंजलीला आईच्या बोलण्यातली सत्यता पटत होती. लग्नाच्या वेळी आईने सांगितले होते की पोरी आहे त्यात आनंदाने संसार कर, ऋण काढून सण कधीच साजरा करू नकोस. शेखर आणि अंजलीचं नवीनच लग्न झालं होतं.  त्याला बडेजाव दाखवायची…

दुरितांचे तिमिर जावो

#माझ्यातील मी #लघुकथा लेखन @everyone # “दुरितांचे तिमिर जावो सिद्धेश्वराची कृपा” एक छोटंसं खेडेगाव. शांत वातावरण लोक आपापसात एका प्रेमाच्या धाग्याने बांधलेले. या धाग्याचा दुआ होता येथील देवस्थान ” श्री सिद्धेश्वर मंदिर”. या देवस्थान मुळे घराघरात शांती होती. काही आपापसात…

शून्य किंमत ..

#माझ्यातली मी #लघुकथा …. त्या लोकांना तुमचा मोल कधीच समजणार नाही ज्या लोकांसाठी तुम्ही नेहमीच हजर असता … संध्याकाळच्या वेळेला वर्षा प्राजक्ता कडे गप्पा मारण्यासाठी आली होती , तेही खूप दिवसांनी…. गप्पा खूप छान रंगल्या होत्या . पण वर्षाचं लक्ष…

…. हरवलेली मैत्री….

# माझ्यातली मी # ***** लघुकथालेखनटास्क***** …… हरवलेली मैत्री…… राजेश आणि रितेश हे दोघेही जिवश्च कंठश्च मित्र होते. दोघांच्याही घरी वडिलोपार्जित भरपूर शेती होती. त्यामुळे दोघांनीही नोकरी ऐवजी शेती चालवण्याचा निर्णय घेतला. शिक्षण तर घेतले होतेच पण त्यांनी नोकरीला डावी…

error: Content is protected !!