नवा जन्म

#माझ्यातलीमी
#सुप्रभात
#विकएंडटास्क
#नाट्यलेखन(२२/११/२५)
@everyone

नाटकाचे नाव — नवा जन्म

पात्र परिचय — मीनल, मिनलचे आई ,वडील , कुमार , कुमार चे आई वडील …

अंक पहिला

ठिकाण — मीनलचं घर. एक छोटीशी खोली. खोलीच्या एका कोपऱ्यामध्ये एक किचनचा छोटासा असा ओट्टा. त्याच्यासमोर तिची आई काम काम करत असते . खोलीत एक छोटासा कॉट, दोन खुर्च्या, एक छोटा टेबल आणि भिंतीच्या बाजूला अशा दोन गाद्या टाकलेल्या होत्या असे हे मीनलच छोटेसे घर .बेल वाजते. बेल वाजते तर काय मीनल आलेली असते ..

मीनल :…… (आनंदाने) आई, आई आई ,आई ( अस म्हणत आईला आनंदाने गरगर फिरवते ) ..तुला माहितीये का? काय झालं ते .. मी आज खूप खूप खुश आहे कारण मी आज बीकॉम झाले आणि माझ्या कॉलेज मधून पहिली आले ..

तिची आई पण खूप खुश होते.

मिनलची आई : …… केलं ग बाई केलं तू आमच्या कष्टाचा चीज केल.. तुझे बाबा रिक्षा चालवतात ,मी पण दोन घर काम करते ..तुला शिकवून मोठी करणं हेच तर माझं स्वप्न … तू शिकलीस, आम्हाला खूप खूप बरं वाटलं …आज तुझ्या आवडीचा सगळा स्वयंपाक बनवते .. त्याच्या आधी तुझी नजर उतरवते ..

( मीनल च्या आईला काय करू आणि काय नाही असं झालेलं असतं ) .
मीनल : हो आई, सगळं कर पण आधी मी काय ठरवलं ते ऐक..( मीनल ची आई प्रश्नार्थक नजरेने तिच्याकडे बघते ) ..आता मी ठरवलंय , मला एमबीए करायचय ..पण मी माझ्या शिक्षणाचा खर्च आता तुमच्यावरती नाही पडू देणार .मी एका कॉल सेंटरला नोकरीला लागते म्हणजे मला नोकरी मिळाली आहे आणि नोकरी करता करता पार्ट टाइम एमबीए करेन .. म्हणजे मग माझा शिक्षणाचा खर्च होणार नाही तुमच्यावर .. आणि थोडेफार पैसे पण तुम्हाला घरात मला देता येतील ..

आई : ( खूप अभिमानाने ) किती गुणाची माझी मुलगी , किती समंजस..पण हे बघ मीनल मी काय सांगते ते नीट ऐक.. आता तू वयात आली आहेस , त्यात तू दिसायला गोरीपान , नाके डोळी सुंदर ,बाहेरच जग चांगलं नाही त्यामुळे नोकरी कर पण स्वतःची नीट काळजी घे , जे करशील ते सांभाळून कर .. आणि कॉल सेंटर वरून रात्री यायला उशीर झाला तर विशेष काळजी घे …

मीनल : ….आई ,तू अजिबात काळजी करू नकोस ..

तितक्यात मिनलचे बाबा येतात , रिक्षा ड्रायव्हरच्या वेषात ,हातात पेढ्याचा बॉक्स ..

मीनल चे बाबा : ….मीनल , अभिनंदन बेटा ..(मीनल बाबांना मिठी मारते).. मीनल, देवापुढे पेढा ठेव..

मीनल : ….बाबा ,अजून एक आनंदाची बातमी ,मला नोकरी ही मिळाली आहे आणि नोकरी करता करता मी पार्ट टाइम एमबीए पण करणार आहे ..

( मीनल आई बाबांच्या पाया पडते.दोघे भरभरून आशीर्वाद देत, आनंदाश्रु पुसतात..)

दुसऱ्या दिवशी सकाळी मीनल छान तयार होते . ब्लू कलर ची जीन्स त्याच्यावरती गुलाबी कलरचा टॉप खूप छान दिसत असते मीनल . ( तेवढ्यात मीनल ला फोन येतो ..फोन कुमारचा असतो मीनल हळूच बोलते कुमार, मी थोड्याच वेळात निघते तु मला मोटरसायकल वरून पिकअप कर.)

मीनल चे बाबा:…. अग मीनल, तयार झालीस का तू? चल मी तुला सोडतो रिक्षांवर ..

मीनल:… नको ना नको बाबा मी जाईल .तुम्ही नका काळजी करू.

( मिनलला कुमार बरोबर जायचं असतं म्हणून मीनल ला बाबांना टाळायचं असतं.)

मीनल:….. आई , मी येते ग , बाबा निघते ..

मीनल ची आई :….. अग, नोकरीचा पहिला दिवस आहे , देवाला नमस्कार करून जा ..

मीनल देवाचा ,आई , बाबांचा नमस्कार करून निघते ..

मीनल चे बाबा :…. माझी सोना मोठी झाली . लग्नाच्या वयाची झाली .. आता तिच्यासाठी मुलगा शोधायला सुरवात करू या ..

मीनल ची आई :…. तुम्ही विषय काढला म्हणून सांगते , म्हणजे मीनल कधी बोलली नाही मला पण मला असं वाटत की तिचा मित्र आहे ना कुमार तो आवडतो तिला ..

मीनल चे बाबा :…. तो साऊथ इंडियन, तामीळ पोरगा..नाही अजिबात नाही .. आपल्या जातीचा नाही ..एकवेळ दुसऱ्या जातीचा पण महाराष्ट्रीयन असता तरी चाललं असत पण तामीळ मुलगा नको ..बोलता बोलता ,तू तिला स्पष्ट सांग , की तुझ्या बाबांना चालणार नाही त्यामुळे तू तसा विचार करत असशील तर सोडून दे ..

मीनल ची आई:….. अहो, पण मी म्हणते , खरच तिच्या मनात कुमार असेल तर एकदा त्याच्याशी बोलून तर बघूया .त्याचे वडील पोलिस मध्ये आहेत म्हणे , आई ही शिकलेली आहे .चांगल्या घरातला मुलगा आहे .

मीनल चे बाबा: …..नाही म्हटलं ना मी विषय संपला ..
रागाने निघून जातात ..

अंक पहिला समाप्त .

दुसरा अंक

मीनल चे घर ..

मीनल एकटीच घरात असते . मीनल हळूच कुमार ला फोन करते.

मीनल फोन वर : हॅलो कुमार , मला तुला खूप महत्वाची गोष्ट सांगायची आहे .. आईने माझ्याकडे आज विषय काढलेला , आईने मला सरळच विचारलं रे की तुला कुमार आवडतो का? मग मी नाही म्हणू शकले नाही . मी आईला म्हटलं , ” हो आई ,मला कुमार खूप आवडतो आणि माझं कुमार वरती खूप प्रेम आहे आणि मी लग्न करेल ते कुमारशीच करेल.” पण कुमार ते ऐकून आई म्हणाली ..आई म्हणाली …( खूप टेन्शन मध्ये, घाबरत घाबरत ) कुमार ,आई म्हणाली की मला संशय होताच , मला संशय होताच की तुला कुमार आवडतो म्हणून..म्हणून मी बाबांशी बोलले तर बाबांनी स्पष्ट नाही सांगितलं.. त्याच्यामुळे मीनल मी तुला आत्ताच सांगतेय , कुमारला विसरून जा, तू या भानगडीत पडू नको …
कुमार मला खूप टेन्शन आलय रे आता काय होणार ??
अरे , तू म्हणतोयस की टेन्शन नको घेऊ , टेन्शन नको घेऊ पण टेन्शन येणारच ना बाबांनी नाही सांगितलं आपल्या लग्नासाठी.. काय म्हणतो, तू येशील आणि बाबांशी बोलशील अरे पण बाबांनी नाही ऐकलं तर बाबांनी तुझा अपमान केला तर मला नाही रे ते आवडणार ..
काय म्हणतोस तू वेद झालास का तुझ्या आई-बाबांना नको रे नको , तुझ्या आई बाबांना घेऊन नको येऊ डायरेक्टली माझ्या घरी .. तुझे वडील एक तर इन्स्पेक्टर आहेत आणि बाबांनी जर त्यांचा अपमान केला तर नको नको कुमार तसं नको करू… हा तू येऊन बोललास तर चालेल एक वेळ पण तरी मला असं वाटतं की मी एकदा परत बोलावं आईशी तिला सांगते कुमार चे बाबा इन्स्पेक्टर आहेत ,कुमार ही वकील होणार आहे, काही कमी नाही त्याच्या कडे आणि मुख्य म्हणजे त्याच प्रेम आहे माझ्यावर ..
काय म्हणतोस, आईशी बोलून उपयोग नाही …हो ते ही खरच आहे म्हणा .. मग तू डायरेक्ट येतोस का बाबांशी बोलायला ? बर मग कधी येशील तू ?आज संध्याकाळी? चालेल ये कुमार आज संध्याकाळी ये ..मी तुझी वाट बघतेय ..कुमार, काही झालं तरी आपलं लग्न व्हायला पाहिजे मी तुझ्याशिवाय नाही जगू शकणार …थँक्यू कुमार तुझ्याशी बोलल्यावर खूप बरं वाटलं मला .. I love u too ..( अस म्हणून मीनल फोन ठेवते. )

संध्याकाळची वेळ , मीनल छान कुमार च्या आवडत्या रंगाची निळ्या रंगाची साडी नेसून तयार होते .

मीनल चे बाबा : अग कुठे लग्नाला चालली का इतकी तयार होऊन ..

मीनल : बाबा, मी लग्नाला नाही जात आहे .. ( घाबरत ,घाबरत ) पण माझ्याशी लग्न करण्याची इच्छा आहे हे तुम्हाला सांगायला कुमार येतो आहे..

मीनल चे बाबा :तुला एकदा तुझ्या आईने सांगितलेलं समजत नाही का ? मला तामिळ पोरगा जावई म्हणून नको ..

मीनल : बाबा ,पण का ?

मीनल ची आई : अहो शांतपणे तो येतो आहे तर ऐकून तर घ्या..

मीनल चे बाबा : ( खूप चिडून ) ..त्यांच्या चालीरीती वेगळ्या ,आपल्या वेगळ्या.. हिला नाही जमलं तर दोन महिन्यात घटस्फोट घेण्याची वेळ येईल .. त्या सदाशिवने पण त्याच्या मुलीच्या हट्टखातर पंजाबी मुलाशी लग्न करून दिलं तीच आणि शेवटी झालं काय तिला तिकडे जमलंच नाही. पंजाबी चालीरीती तिला समजायच्या नाही आणि येऊन जाऊन तिचे सासू-सासरे तिला टोमणे मारायचे, तिला हे येत नाही ,तिला ते येत नाही आणि त्याचा परिणाम असा झाला की तिला वाटलं की वडिलांना तरी आता जाऊन कुठल्या तोंडाने सांगू आणि परिणामी सदाशिवच्या पोरीने आत्महत्या केली. तुला काय कळतं का तशी वेळ माझ्या मुलीवरती येईल मला हे अजिबात मान्य नाही आणि ते चिडून निघून जातात.

मीनल रडायला लागते ती कुमारला फोन करते .अरे बाबा तर निघून गेले घरातून ते पण खूप चिडले आहेत. जाऊ दे तू आज नको येऊ. आणि आपण ना काही दिवस नको भेटू या मला असं वाटतं ते लक्ष ठेवतील आपल्यावरती आणि उगाचच चिडतील ..बाबा जरा शांत झालेत ना की मग आपण शांततेने बोलू या त्यांच्याशी . आणि मग बघूया कसा मार्ग काढता येतो ते.. असं म्हणून ती रडत रडत च फोन ठेवते ..

मीनल ची आई मीनल ला मिठीत घेते ..

पुढचा प्रसंग .. ( रात्री ची वेळ ) ..मीनल चे आई वडील काळजीत .. मीनल अजून ही घरी आलेली नसते ..

मीनल चे बाबा : अजून कशी नाही आली ही मुलगी ? तुला काही सांगून गेलेली का ?

मीनल ची आई : नाही हो , काहीच नव्हत सांगितलं .. आणि फोन ही उचलत नाही आहे..
तिच्या जवळच्या मैत्रिणींना फोन केला तर म्हणाल्या की मीनल त्यांच्याबरोबर नाहीये .. मिनलचा फोन लागतच नाहीये ..मला खूप टेन्शन आलय ..कुठे असेल आपली पोरगी?

मीनल चे बाबा: तू एक काम कर, तू कुमार ला फोन कर ती गेली तर नाही ना त्या कुमार बरोबर पळून?

मीनल ची आई नाही हो आपली मुलगी असं करण शक्यच नाही.. मला पूर्ण खात्री आहे .. तरी तुम्ही म्हणतात तर मी कुमारला फोन लावते.. असं म्हणून मीनलच्या आई कुमारला फोन लावतात ..
मिनलची आई : ( फोन वर ) कुमार अरे कुमार, मीनल तुझ्याबरोबर आहे का ? कारण मीनल अजूनही घरी आलेली नाहीये ? काय तुझ्याबरोबर नाहीये ? मग मीनल कुठे गेली? तुला काही माहिती आहे का रे? मला खूप काळजी वाटते ..असं म्हणून मिनलची आई रडायला लागते ..अरे कशी काळजी करू नको, मला खूप काळजी वाटते.. चालेल कुमार , तुझ्या वडिलांशी बोल आणि माझ्या मुलीला शोधून घरी घेऊन ये ..

असं म्हणून मीनल ची आई रडत रडत फोन ठेवते ..मीनल चे बाबा ही खूप घाबरलेले असतात ..

अंक दुसरा समाप्त ..

अंक तिसरा

पहाटेचे तीन वाजतात ..पण तरी मीनलचा पत्ता नसतो ..मिनलचे आई-वडील खूप रडत असतात.. मीनल ची आई सतत कुमार ला फोन करत असते ..

मीनल ची आई : अहो , रडू नका ..कुमार म्हणालाय तो आणि त्याचे वडील मीनलला शोधत आहेत .. कुमारने मला शब्द दिलाय की माझे पप्पा पोलीस डिपार्टमेंट मध्ये आहेत आणि काही झालं तरी मीनल ला आम्ही शोधून घरी घेऊन येऊ .. पोलीस डिपार्टमेंट तिला शोधत आहेत .. माझी खात्री आहे काही झालं तरी कुमार मीनल ला शोधूनच घरी घेऊन येईल ..

थोड्यावेळाने …कुमारचा फोन येतो ..

मिनलची आई (फोन वर कुमारशी ) … काय म्हणतोस मीनल मिळाली. मी तुझे आभार कसे मानू कुमार? लवकर घरी घेऊन ये तिला..

मिनलची आई: अहो मीनल मिळाली ..

मीनल चे बाबा : पण कुठे होती ती? आणि ती कशी आहे ?

मीनल ची आई : कुमार म्हणाला अजून एक तास लागेल पोहोचायला, आल्यावर सगळ सांगतो ..

दोघे देवाला हात जोडतात ..

मीनल चे आई वडील मीनल ची वाट बघत असतात..

थोड्या वेळात बेल वाजते कुमार ,कुमार चे वडील ,मीनलला घेऊन आलेले असतात. मीनलची अवस्था बघण्यासारखी नसते. कुमारने त्याच जॅकेट मीनलच्या अंगावर घातलेलं असतं. मीनलची नजर शून्यात असते. तिच्या डोळ्यात कसलाही भाव नसतो ,ना तिच्या चेहऱ्यावरती काही भाव असतो, तिच्या चेहऱ्यावरती , हातांवरती खरचटल्याचे स्पष्ट खुणा असतात, ओठातून रक्तही येऊन गेल्याच दिसत असत. मीनल ला बघून तिच्या आई वडीलांना कळत की तिच्यावर अतिप्रसंग ओढवला होता ..ते दोघेही जोर जोरात रडायला लागतात ..मीनल ही आईला बघून जोरात हंबरडा फोडते ..

मीनल : ( रडत ,रडत ) आई ,माझं सगळ अंग दुखत आहे , मला खूप त्रास होत आहे ..

मिनलचे बाबा : नक्की काय झालं?

कुमारचे बाबा : आम्हाला एका झुडपामध्ये मीनल सापडली .. तिचा मोबाईल नंबर वरून तिचं लास्ट लोकेशन ट्रेस केल आणि त्याप्रमाणे पोलीस पथक तिला शोधायला लागलं ..तर ती आम्हाला बेशुद्ध अवस्थेत झाड झुडपांमध्ये पडलेली दिसली. तिची अवस्था नीट नव्हती. आम्ही तिला मग तसंच हॉस्पिटलमध्ये नेलं .हॉस्पिटलमध्ये नेल्यानंतर तिच्यावर उपचार केले आणि चाचणीत हे आढळल की तिच्यावरती बलात्कार झाला आहे ..

मीनल , मिनलचे आई वडील दोघेही कोलमडून जातात..

कुमार :रडू नकोस मीनल , जे झालं तो एक अपघात समज ..पण नक्की काय झालं होतं ?

मीनल : नक्की काही आठवत नाही …मला कोणीतरी पत्ता विचारला , मग माझी शुद्ध हरपली ,मला पुढच काहीच आठवत नाही ..

मीनल ही खूप रडत असते .

कुमार तिला सावरतो .

कुमार : मीनल जे झालं त्याच्यात तुझी काय चूक आहे का ? नको रडू ..सावर स्वतःला …

मीनल : माझी काही चुक नाही . पण माझ्यावरचा हा डाग तर कायम लागला ना .मी मरेपर्यंत तसाच राहणार ना ? कुमार, तूच सांग मी काय करू ?माझी काय चूक होती ?

कुमार : तुझी काही चुक नव्हती म्हणूनच सांगतो की जे झालं ते विसर.. असं समज की तो तुझ्या बाबतीत झालेला एक अपघात होता ..

मीनल: असं कसं रे ? असं कसं मी विसरू कुमार? मी आता तुझ्या लायकीचे नाही राहिली..

कुमार: असं कसं म्हणतेस मीनल ? जर समजा माझा एखाद्या अपघातात माझा एखादा अवयव गेला असता तर तू मला सोडलं असतंस का? त्यामुळे असा तू नको विचार करू.

कुमारचे बाबा: मीनल, हे बघ मी आणि कुमारच्या आईने तुला काय मुलगी मानल आहे.. आम्ही कधीच तुला सून म्हणून तुझ्याकडे बघितलं नाही.. आम्हाला दोघांनाही तू मुलीसारखीच आहे आणि त्याच्यामुळे मी तुझं दुःख समजू शकतो त्यामुळे अजिबात असा वेडा विचार करू नकोस ..बाळा, तू आम्हाला अजूनही हवी आहेस कुमारला पण आणि कुमारच्या आईला पण आणि मला पण ..आमच्या घरात तुझं तेच स्थान आहे जे पूर्वी होत त्याच्यामुळे आता सगळं झालं ते विसर आणि लग्नासाठी तयारीला लाग.

कुमार : (मीनलच्या वडिलांना ) मी तुम्हाला शब्द देतो की मी तुमच्या मुलीला सुखात ठेवेल. त्याच्यामुळे तुम्ही आमच्या लग्नाला परवानगी द्या .. आम्ही साऊथ इंडियन असलो तरी महाराष्ट्रात जन्मलो आणि वाढलो ..आम्ही इकडचेच आहोत ..

मीनल चे बाबा: तुम्ही एवढं सगळं होऊन सुद्धा माझ्या मुलीला पदरात घेतलं .. आणि मी मात्र वेडा विचार करत होतो की जसं सदाशिवच्या मुलीच्या बाबतीत झालं तसंच माझ्या मुलीच्या बाबतीत झालं तर काय ? पण तुम्ही तर माझ्या मुलीला पदरात घेऊन माझ्या मुलीला नवा जन्म दिलात .. आज खऱ्या अर्थाने तिचा नवा जन्म झाला.. मी तुमचे उपकार कधीच विसरणार नाही ..

कुमार चे बाबा :आता उपकाराची भाषा बोलू नका .आता आपण व्याही झालो.. त्याच्यामुळे आता लग्नाच्या तयारीला लागा ..

सगळे हसतात .कुमार मीनल ला मिठीत घेतो ..

पडदा पडतो