मीरा ने कपाटा तून ती चिंतामणी कलर ची कांजीवरम साडी बाहेर काढली,त्यावरून प्रेमाने हात फिरवला.त्या साडीला आपल्या गाला जवळ नेवून तिचा मऊ मुलायम स्पर्श अनुभवला.मग तिने ती साडी नेसली,छान तयार झाली.किचन मध्ये आली.श्री च्या आवडीचा सगळा स्वय पाक तयार होता.थोड्या वेळात सिया शाळेतून येईल मग दोघी एकत्र जेवू अस तिने ठरवले.मिरा आरशा समोर जावून उभी राहिली..किती मस्त दिसतेस या साडीत मिरा.माझीच नजर लागेल तुला.पहिल्यांदा जेव्हा तिने ही साडी नेसली तेव्हा अशीच आरशा समोर आवरत उभी होती तेव्हा मागून येऊन श्री ने तिला मिठी मारली होती.त्यांच्या पाचव्या अँनिवर्सरीला त्यानेच आणली होती ही साडी.गेल्याच वर्षी पाच वर्ष पूर्ण झाली त्यांच्या लग्नाला.ही आठवन आली आणि मिरा चे डोळे भरून आले.मन मागे मागे भूतकाळात जावू लागले.
कॉलेज मध्ये खेळकर ,अल्लड,मनमोकळा असा श्री हर्ष सगळ्यांना आवडत असे.मित्रांचा जास्त लाडका.मिरा शी ओळख झाली आणि दोघे एकमकांच्या प्रेमात ही पडले.श्री कधीच कोणत्या गोष्टीत सिरियस नसायचा.बघू ग आता पासून का विचार करतेस.अजून खूप आयुष्य आहे आपल्या पुढे अस बोलून तो मिराचे बोलणे धुडकावून लावायचा.श्री कधी तरी आयुष्या बाबतीत सिरियस हो ना रे.सगळ कस मस्करी वारी नेतोस तू..मिरा नेहमी बोलत असे त्याला.पण श्री आहे तसाच राहिला.मनमौजी,बिनधास्त.
लग्न झाले दोघांचे. मिरा ही जॉब करत होती. लग्ना नंतर चे मोरपंखी दिवस दोघांनी खूप एन्जॉय केले.भरभरून प्रेम ही केले.मिरा लगेच गरोदर ही राहिली.श्री ची ईच्छा नव्हती की इतक्या लवकर बाळ व्हावे.पण मिरा ने त्याचे काही ऐकले नाही.
श्री,आता तू एका मुलाचा बाप होणार आहेस,सो जरा जबाबदारीने वागत जा.मिरा बोलायची. मिरा चे नऊ महिने संपले आणि तिने सिया ला जन्म दिला. तिला बघून श्री खुश झाला.त्याची प्रिन्सेस जन्माला आली होती.आता खरच आपण सिरियस ली काम करायला हवे.आपल्या लेकी साठी पैसे सेविंग केले पाहिजेत तिची सगळी स्वप्न पूर्ण करायची.अस ठरवून श्री ने स्वताला कामात झोकून दिले. नवे प्रोजेक्ट,नवीन जबाबदारी अस कामात त्याने स्व ताला गुंतून घेतले.काम आणि स्ट्रेस यामुळे तो मिरा ला ही वेळ देत नसायचा.ऑफिस ची जादा कामे, बाहेरगावची मीटिंग सगळ तो हॅण्डल करत होता.काम आणि काम यातच मग्न होता तो.मिरा त्याला समजावून सांगत असायची की श्री,इतकी पण धावपळ नको करू.मी आहे तुझ्या सोबत आपण एकत्र सिया ला वाढवू,तिचे भविष्य घडवू.जरा आराम करत जा मला आणि सियाला वेळ देत जा.
मीरा,तूच म्हणतेस ना,जबाबदारी ने वाग,आता वागतो आहे,तर तक्रार करतेस की मी तुला वेळ देत नाही.अग आता मला भरपूर काम करू दे,प्रेम करायला तुझ्या सोबत वेळ घालवायला आयुष्य पडले आहे. श्री सतत स्ट्रेस मध्ये राहू लागला.त्याला हळूहळू बी पी चा त्रास सुरू झाला.आणि एक दिवस ऑफिस मध्येच तो चक्कर येवून पडला ते पुन्हा उठलाच नाही.त्याला हार्ट अटॅक आला होता.सिया चार वर्षाची होती. मीरा च आयुष्यच तिथे थांबले.आयुष्य पडले आहे मिरा प्रेम करायला, म्हणणारा श्री तिला आणि सियाला मागे टाकून गेला होता.
आज त्याचा वाढ दिवस होता, त्याला आवडणारे सगळे पदार्थ तिने केले होते.पण आवडीने खाणारा तिचा श्री आज तिच्या सोबत नव्हता.
“जीलो हर लम्हा बीत जाने से पहले… लौट कर यादे आती है वक्त नही…!!..गुलजार.
सिया आली तसे मीरा ने आपले डोळे पुसले.श्री च्या फोटो समोर ताट ठेवले.फोटो मधून श्री या दोघी कडे पाहत जणू हसत होता.नेहमी बेफिकीर मनमौजी जगणारा श्री ..आपल्या मीरा वर सिया ची जबाबदारी टाकून स्व ता मात्र बिनधास्त झाला होता.
समाप्त