” Reel विरुद्ध Real ” विषयावर कथा (८/११/२५)
स्वप्नभंग …….
कोकणात समुद्र किनाऱ्यावर ‘ पगला प्रेम ‘ सिनेमाचे शुटींग सुरू होते. शुटिंग बघायला खूप गर्दी जमली होती. नायक नायिका एका गाण्यावर नाच करत होते. सुषमा पण शूटींग बघत होती. ती पण नायिके प्रमाणे हावभाव करून तिथल्या तिथे नाचत होती. सिनेमाच्या डायरेक्टरचे तिच्याकडे लक्ष गेले. पंधरा सोळा वर्षाची मुलगी, दिसायला सुंदर, नायिके प्रमाणे नाच व हावभाव पण करते, याचे त्यांना नवल वाटले. त्यांना त्यांच्या एका सिनेमात अशीच अल्लड, याच वयाची नायिका हवी होती. त्यांनी त्यांच्या असिस्टंटला तिला बोलावून आणायला सांगितले.
सुषमा आल्यावर त्यांनी तिची सर्व माहिती विचारली व तू सिनेमात काम करायला तयार आहेस का? विचारले व आपले कार्ड दिले व म्हणाले तू मुंबईला माझ्या ऑफिस मध्ये मला येऊन भेट. सुषमाला हे आधी खरंच वाटतं नव्हत. तिला सिनेमाची खूप आवड होती. तिला सिनेमात काम करायची इच्छा पण होती. माधुरी दिक्षितची ती मोठी फॅन होती. आपल्याला सिनेमात काम करायला मिळणार याचा तिला खूप आनंद झाला.
घरी आल्यावर तिने आईबाबांना कार्ड दाखवून, मला सिनेमात काम करायचे आहे असे सांगितले. आईने निक्षून सांगितले , सिनेमात काम करायचे खुळ डोक्यातून काढून टाक व अभ्यासाला लाग. दहावीचे वर्ष आहे. बाबा पण म्हणाले, आई म्हणते ते बरोबर आहे. तू सिनेमात काम करायचे नाही. चांगली शिकून, करीअर कर. सिनेमात काम करायला आमची परवानगी नाही.
सुषमाला परवानगी न मिळाल्याने नाराज झाली. तिने शाळेत तिच्या मित्र मैत्रिणींना सिनेमात काम करायची ऑपर मिळाल्याचे सांगितले. ते सगळे खुष झाले. म्हणाले, अशी संधी सगळ्यांना मिळत नाही तुला मिळाली आहे. तू सिनेमात काम कर. कसेही करून आईबाबांना यासाठी तयार कर. त्यांच्याशी भांडून, अबोला धरुन, अन्न त्याग कर आणि तरीही तयार झाले नाही तर मी घरातून पळून जाईन म्हणून धमकी दे, पण परवानगी घेच. त्याप्रमाणे तिने सगळे उपाय केले, पण आई बाबांनी परवानगी दिली नाही.
तिचा एक मित्र पियुष, म्हणाला, तुला खरंच सिनेमात काम करायचे आहे का? असेल तर मी तुला मदत करीन. मुंबईला नोकरी साठी माझी मामे बहिण व तिच्या काही मैत्रीणी एका भाड्याच्या फ्लॅट मध्ये रहातात त्यांच्या बरोबर तू तिथे राहू शकतेस. तू म्हणालीस तर मी तिच्याशी बोलतो. हो…नाही… हो… नाही करत सुषमा तयार झाली. तिने कपडे व आवश्यक कागदपत्रे व थोडे पैसे घेऊन ती घरातून पळून मुंबईला पियुषच्या बहिणी कडे गेली.
पियुषची बहिण स्वरा, स्वभावाने चांगली होती. ती पण सुषमा बरोबर त्या डायरेक्टरला भेटायला गेली. आधी त्यांनी सुषमाला ओळखलेच नाही. पण नंतर सर्व सविस्तर सांगितल्यावर त्यांनी ओळखले. म्हणाले, माझ्या असिस्टंट कडे तुमचा मोबाईल नंबर द्या. आम्ही फोन करून कळवू. काही दिवसांनी फोन आला व सर्व सोपस्कार झाल्यावर, सुषमाचे शुटींग सुरू झाले.
सुषमा वयाने लहान व जगाचा काहीही अनुभव नाही. त्यामुळे तिला सुरवातीला तिथला खोटेपणा कळला नाही पण हळूहळू तिला कळायला लागला. तिथे सगळेच अप्रामाणिक व लफडेबाज व गैरफायदा घेणारे होते. तिचा मेकपमॅन, मेकपच्या नावाखाली नको तिथे हात लावायचा, डायरेक्टर काम समजावून सांगताना नको इतके जवळ यायचे. हिरो तर काय त्याला सगळ्याची परवानगी असल्या सारखा वागायचा. दारू पिणे, अश्लिल जोक मारणे, हे सर्रास सुरू असायचे. यात बायका पण सामिल असायच्या.
सिनेमात दाखवतात ते किती खोटे आहे व प्रत्यक्ष कसे आहे हे सुषमाने बघितले. सुषमा चांगल्या घरातली व चांगल्या संस्कारात वाढलेली मुलगी होती. त्यामुळे तिला हे फिल्मी वातावरण आवडले नाही. कसातरी तो सिनेमा तिने पूर्ण केला, कारण ऍग्रिमेंट केले होते व ते पूर्ण केले नाही तर बदनामी बरोबर आर्थिक नुकसान पण झाले असते.
सर्व बाडबिस्तरा आवरून ती घरी परत आली आईबाबांची माफी मागितली व परत असे कधीही करणार नाही म्हणून वचन दिले. आईबाबांनी पण जास्त न ताणता तिला माफ केले . तिने तिचे शिक्षण पूर्ण करून चांगल्या कंपनीत नोकरीला लागली.
एका सिनेमाच्या अनुभवातून तिला Reel and Real यातला फरक कळला.