#माझ्यातलीमी
#वीकेंडटास्क (८/११/२५)
#कथालेखन
#रिलvrsरिअल
भाग १:
“तोच चंद्रमा नभात, तीच चैत्र यामिनी ..”
प्रगती मोबाईल वर रिल बघत होती, गाण्याचा आवाज चौफेर फिरत होता. राहुल ने गाणं तिच्यासाठी गायलं होतं, मधुचंद्राच्या दिवशी.. किती छान दिवस होते, जसजसे तिला ते दिवस आठवत होते तसतशी ती जास्तच उदास होत होती. स्वतःच त्याला सोडून वेगळी झाली होती. चार वर्ष उलटून गेलेले या गोष्टीला .. पण तिच्या मनातील त्याच्या आठवणी जात नव्हत्या.
त्याच्यासोबत घालवलेला प्रत्येक क्षण तिला आठवत होता. आता ती वेगळी रहात होती. दोघांचही हे अरेंज मॅरेज होतं. तो एका खाजगी मल्टिनेशनल कंपनीत होता तर ती बँकेत क्लार्क म्हणून जॉब करायची.
प्रगती एक साधारण मुलगी होती, लहानपणीच तिचे आईवडील एका अपघातात गेल्यानंतर तिच्या मामा मामीने तिला सांभाळलं, शिकवलं, स्वतःच्या पायावर उभं केलं .. रीतसर पाहणी करून सुशिक्षित आणि सुस्वभावी राहुल शी लग्न लावून दिलं. राहुल च स्थळ खरं तर कुणा मध्यस्थीने न येता एका विवाह मंडळाकडून आलं होतं .. त्यांच्या ऑनलाइन विवाह संस्थेच्या वेबसाईट वरून त्यांनी राहुल च प्रोफाइल बघून ते स्थळ सर्व दृष्टीने प्रगती साठी योग्य आहे असा विचार केला.. कारणही तसंच होत.. वेबसाईट च ब्रीदवाक्य होतं.. इथे लग्न जमतच नाही तर संसारही सुखाचा होतो.. आणि तसे अनेक उदाहरण मामा मामीने बघितले होते.
प्रगती त्यांना जड झाली होती म्हणून लवकर लग्न लावून दिलं अशातला प्रकार नव्हता कारण प्रगतीला लग्नाआधीच नौकरी लागलेली, लग्नाचं वयही होतं आणि त्या नंतरच आपल्या मुलींसाठी स्थळ बघू असा मामाचा आग्रहही होता.
राहुल आणि प्रगतीच लग्न व्यवस्थित पार पडलं.. देवदर्शन झाल्यावर महाबळेश्वरला फिरायलाही जाऊन आले. राहुल ला गाण्याची आवड होती, त्याचा आवाज खूप मधुर होता.. मधे मधे गुणगुणायचा, तिच्यावर, तिच्यासाठी छान छान गाणी गायचा.. त्याच्या गाण्याचं रिल्स ती करून ठेवायची. प्रगतीला तशी गाण्याची आवड नव्हती.. गाणं ऐकायला तर सर्वांनाच आवडतं तसं तिलाही आवडायचं पण तिला गायला आवडत नसे, पण राहुल ने खूप आग्रह केला तर कधी कधी ती त्याच्यासोबत गायची.. असंच.. सहजच घरच्या घरी.. कधी बाहेर फिरायला गेले असतील तर.. अशा काही गाण्यांच्या रिल्स तिने करून ठेवल्या होत्या. त्याच रिल्स ती आता बघत होती.. “तेरे बिन जिंदगी मे कोई ..” गाणं सुरू होतं.. रिल्स बनवण्याच्या छंदामुळे तिच्याकडे त्याच्या एवढ्याच आठवणी होत्या.. त्याच्यापासून दूर गेल्यानंतर या आठवणी पुसण्याची तिची इच्छा होत नव्हती.. कारण अजूनही तिचं त्याच्यावर प्रेम होतं.. त्याने तिला फसवलं होतं त्यामुळे तिला हा टोकाचा निर्णय घ्यावा लागला .. घटस्फोट..🤦♀️
का .. ?? काय झालं होतं एक्झॅक्टली..!! सगळं व्यवस्थित असताना असं काय समजलं तिला..?? तिने राहुल ला घटस्फोट का दिला.. राहुलने तिला फसवलं.. म्हणजे काय फसवलं..??
भाग २:
प्रगती एक दिवस बँकेतून आपलं काम संपवून लवकर घरी आली.
कारण आज राहुल दिल्लीवरून आपल्या कंपनीचं सेमिनार आटोपून परत येणार होता. घरी येऊन बघते तर काय राहुल एक तीन चार वर्षाच्या मुलासोबत खेळत होता. प्रगतीला आश्चर्च वाटणं स्वाभाविक होतं कारण लग्न झाल्यापासून सहा महिन्यात तिने अशा कुठल्याही लहान मुलाला त्याच्या कुटुंबात बघितलं नव्हतं, तिला वाटलं त्याच्यासोबत कुणी आलं असेल त्याचा मुलगा असेल..
“अरे हा कोण?! ये इकडे ये..” तिने त्याला जवळ बोलावलं.
“मी कुणाल.. आणि हे माझे पप्पा ..” त्याने राहुलकडे बघत सांगितलं, “आणि तू माझी मम्मी न… पप्पा म्हणाले इकडे मला माझी मम्मी मिळेल..”
सुन्न .. शांतता .. प्रत्येक स्त्री ला लहान मुलं खूप आवडतात .. फक्त .. सवतीची सोडून .. एक्झॅक्टली तेच झालं..
प्रगती ने त्याला दूर ढकललं.. “काय बोलतोय हा..? वेड लागलं का..?? राहुल .. हे काय प्रकरण आहे..?!!” प्रगती आवेशाने बोलत होती.
“अगं.. तू समजतेस तसं …..”
त्याचं वाक्यही पूर्ण होण्याच्या आत तिने त्याला चपराक मारली आणि आत खोलीत निघून गेली. दरवाजा आतून बंद केला. राहुल दरवाज्याबाहेर राहून तिला समजावण्याचा प्रयत्न करत होता, कुणाल पण “मम्मी, मम्मी..” हाका मारत होता… पण अशावेळी कुठलीही बाई काहीही ऐकण्याच्या मनस्थितीत नसते.
प्रगतीने आपली बॅग भरली आणि तडक घर सोडून निघून गेली. त्यानंतर डायरेक्ट तिची डिव्होर्स ची नोटीस आली.
त्यानंतर राहुल ने तिला भेटण्याचा, समजावण्याचा खूप प्रयत्न केला पण ती काही ऐकायला तयारच नव्हती.
“मला कुणाल चा राग नाही.. मी त्याला माझ्या मुलाप्रमाणे सांभाळलं असतंच.. पण तुझं आधी एक लग्न झालं आहे आणि तुझ्या पहिल्या बायकोचा एक मुलगा आहे हे तू आपल्या लग्नाआधी सांगायला हवं होतं.. तू माझा विश्वासघात केलास.. मला फसवलंस.. ” हेच ती बोलायची आणि त्याला काही सांगण्याची संधी पण दिली नाही.
घर सोडून प्रगती आधी आपल्या मैत्रिणीकडे राहिली. मामा मामीला तिला कुठलाही त्रास द्यायचा नव्हता. तिने हे सगळं कळू सुध्दा दिलं नाही. पण अशा गोष्टी लपून रहात नाही .. त्यांना कळल्यावर ते तिला त्यांच्याकडेच राहायला बोलावत होते पण स्वाभिमानी असलेली प्रगती एकटीच एका फ्लॅट मध्ये राहू लागली. डिव्होर्स झाला. राहुल कुणालला सोबत घेऊन राहत होता.
कोण होता हा कुणाल..?? खरच राहुल चा मुलगा होता का..? राहुल ने हे सत्य का लपवलं..? आणि कुणाल प्रगती ला मम्मी का म्हणाला..??
भाग ३:
प्रगती त्या दोघांच्या रिल्स बघत आणि राहुलची गाणी ऐकत बसली होती. दारावरची बेल वाजली. दार उघडलं .. तर समोर राहुल ..
“का आलास ..? आपले संबंध संपलेत आता. जा निघून आपल्या कुणालकडे..” प्रगती रागातच बोलली आणि दार बंद करून घेतलं.
“हो.. खरंच, संपले आपले संबंध . !!? मग आपल्या रिक्स बघत होतीस ना .. !!? माझी गाणी ऐकत होतीस ना . !?”
“एक कागदाचा तुकडा आपलं प्रेम नाही संपवू शकत.. ” राहुल दाराबाहेरुन बोलत होता. तमाशा नको म्हणून तिने परत दार उघडून त्याला आत घेतलं. तसंही सगळं संपलं होतं. तो का आलाय .. आता त्याला काय हवं हे तिला जाणून घ्यायचं होतं.
“का आलास ..? आता काय उरलंय..?”
“कुणालसाठी ..”
“तुला लाज नाही वाटत .. ज्याच्यामुळे आपण वेगळं झालो.. ज्याच्यामुळे माझ्या आयुष्याची माती झाली .. आज तू त्याच्यासाठी माझ्याकडे ..”
“प्रगती, आज तुला ऐकावंच लागेल. आज प्लीज काही बोलू नकोस. मला बोलू दे प्लीज.. कधीकाळी आपलं प्रेम होतं.. त्याची आठवण म्हणून तरी ..तुला शपथ आहे ..”
“बोल…”
“कुणालला आईची गरज आहे.. त्याची शेवटची.. ”
कुणालच नाव ऐकलं आणि प्रगती परत चिडली .. राहुलने तिला हातानेच थांब म्हणत बोलण्यापासून थांबवलं.
“कुणालची शेवटची इच्छा .. त्याला तुझ्यासोबत त्याच्या जीवनाचे उरलेले दिवस आनंदात घालवायचे आहेत..”
“शेवटची इच्छा..” हे शब्द ऐकूनच प्रगतीला धस्स झालं. तिने राहुलला बसायला सांगितलं. पाणी चहा ऑफर केलं पण त्याने काही घेतलं नाही .. त्याच्या चेहऱ्यावर प्रचंड टेन्शन आणि अगतिकता दिसत होती.
राहुल: चार वर्षांपासून सांभाळ करतोय त्याचा.. मुलाप्रमाणे.. खरं तर रक्ताने त्याचं माझं काहीच नातं नाही. पण माझा मुलगाच आहे. आणि आता तो असा अचानक आयुष्यात आला तसाच निघून जाणार .. विचारच सहन होत नाही ..”
प्रगती: मिन्स.. !! तुझा मुलगा नाही..??!! तुला पप्पा म्हणतो, मलाही मम्मी बोलला होता.. आणि आता झालंय काय त्याला.. काही कॅन्सर..” म्हणत म्हणत प्रगतीने स्वतःच्याच ओठांवर हात ठेवला ..
राहुल: हो.. सहा महिन्यांपूर्वी ब्लड कॅन्सर च निदान झालंय.. त्यालाही माहित आहे हे.. म्हणूनच जग सोडून जाताना त्याला तुला आई म्हणून आनंदात जायचं आहे ..
प्रगती: पण हा कोण आहे कुणाल? तुला कुठे आणि कसा भेटला? तुला पप्पा का म्हणतो..?”
राहुल: आपलं लग्नाच्या दोन वर्ष आधी मी असाच एकदा दिल्लीला एका प्रोजेक्ट संदर्भात गेलो होतो. तेव्हा माझ्या समोर एक अपघात झाला. त्या अपघातात कुणाल आणि त्याची आई गंभीर जखमी झाले. त्यांना दवाखान्यात मीच नेलं. त्याची आई मात्र गेली. पण जाण्यापूर्वी तिने माझ्याकडून वचन घेतलं .. “कुणाल ला आजोबांशिवाय म्हणजे तिच्या वडिलांशिवाय कुणीच नाही. त्याची काळजी घ्या.” अशा परिस्थितीत मी तिला नकार कसा देणार. आणि काही दिवस त्यांच्या सोबत राहिल्याने कुणाल ला माझा लळा लागला. त्याचे वडील देशासाठी हुतात्मा झाले असं त्याच्या आजोबांकडून मला नंतर कळलं. तो मलाच त्याचे बाबा समजू लागला, कारण त्याचे वडील सरहद्दीवर असायचे त्यामुळे त्याला त्यांचा जास्त सहवास कधी मिळाला नाही. तिथलं काम झाल्यावर मी परत आलो. कुणाल आपल्या आजोबांकडेच राहत होता. मी कधी दिल्लीला गेलो की आवर्जून त्याला भेटायला जायचो. आणि यात विशेष काही सांगण्यासारखं नव्हतं म्हणून लग्नाआधी काही सांगितलं नाही. पण जेव्हा लग्नानंतर पहिल्यांदा दिल्लीला गेलो आणि कुणाल ला भेटायला गेलो तेव्हा त्याच्या आजोबांची तब्येत खूप खालावली होती. त्यामुळे त्यांना कुणाल ची खूप चिंता होती. ते एकटेच असल्याने त्यांनी वृद्धाश्रमात राहण्याचा निर्णय घेतला होता पण कुणाल च कसं होणार ही चिंता होती .. म्हणून त्यांनी कुणाल ला माझ्यासोबत पाठवलं. कायदेशीर त्याला दत्तक घेऊया असा विचार करून मी त्याला इकडे आणलं. तिथून निघताना खूप घाई झाली. त्याच्या आजोबांची योग्य त्या वृद्धाश्रमात व्यवस्था करायची होती. इतर गोष्टीही होत्या. म्हणून तुला फोन वर काही सांगू शकलो नाही. तू समंजस आहेस .. असा वाटलं मला .. पण तू काही ऐकूनच नाही घेतलंस..”
प्रगती: आय एम सॉरी राहुल. खरंच, हे सगळं ऐकून मला खूप अपराधी वाटत आहे. मला मला माफ कर .. मी यायला तयार आहे.
प्रगती राहुल सोबत गेली. कुणालला जवळ घेतलं. त्याला माया लावली. प्रेम दिलं. कुणाकाका दर दोन महिन्यांनी रक्त द्यावं लागायचं. प्रगतीचा आणि त्याचा रक्तगट मॅच झाल्याने दोन तीन वेळा प्रगतीनेच रक्त दिलं.. रक्ताचं जातं जुळल्या गेलं.
मधे मधे दोघेही कुणाल थोडा बरा असला की फिरायला जायचे. तिघांच्या छान रिल्स काढल्या. कुणाल पण छान गायचा. राहुलनेच त्याला गायला शिकवलं होतं.
पण कुणाल चा आजारच असा होता की त्याला वाचवण्याचे सगळे प्रयत्न विफल ठरले. पुढे चालून राहुल प्रगतीला मुलगा झाला त्याच नावही त्यांनी कुणाल च ठेवलं. या कुणाल ला त्या कुणाल च्या रिल्स दाखवत त्याच्या आठवणींना दोघेही उजाळा देत राहायचे.
©️®️ मनिषा चंद्रिकापुरे (९/११/२५)